ONS VERHAAL
Liefde op het eerste zicht
Toen onze 3 zonen nog klein waren, planden we elk jaar een typische vakantie. Huisje met zwembad huren in Frankrijk of Italië.
In 2010 trokken we de eerste keer naar Scandinavië, naar Zweden. Dit viel zo goed mee dat we twee zomers later naar Noorwegen reisden. Het was werkelijk liefde op het eerst zicht! Die uitgestrektheid, de rust en de stilte, de ongerepte natuur…hier was alles wat we zochten!
We zagen er sneeuw bij 27°C, watervallen en fjorden, vidda’s en gletsjers. Dieren die zomaar rondlopen in de vrije natuur. Schapen, geiten, kraanvogels, walvissen, papegaaiduikers, zeehonden, en uiteraard rendieren en elanden. We verloren ons hart in Noorwegen.
Dan de winter… ongelooflijk
“Waarom niet eens een andere skivakantie dan gewoonlijk?” dachten we toen. Tijdens de kerstvakantie van 2013-2014 hebben we dan de koude getrotseerd, -27°C graden was de piek! Opnieuw vonden wij het machtig en prachtig! Plots was al het water weg en was het een woestijn van sneeuw geworden. Een zonsopgang en -ondergang met een onbeschrijfelijke gloed! We gingen skiën, sleeën, snowboarden. We maakten tipi’s, bouwden zelf een iglo, en maakten een tocht met de husky’s.Het was een vakantie waarin we intens genoten van de omgeving, de natuur en de sneeuw. Vanaf dan was het gedaan met Oostenrijk en het werd altijd Noorwegen. We kwamen iedere kerstvakantie vol verlangen terug.
Het plan… een eigen hut
In 2015 werd de drang naar een eigen hut te groot. In juli 2015 kwamen we vastberaden naar de Hallingdal regio om er een hut te kopen. Maar geen enkele hut had alles wat we verwachtten. Dus begon de zoektocht naar dat uniek stukje grond. Wij gingen bij alle ‘huttenbouwers’ langs om te vragen of ze ons konden helpen. Oddvar van Hallingdal Hytteservice had nog een stukje over voor ons: op de hoogvlakte, met zicht op de bergen en vlakbij een meer.
Foto’s van de verschillende stappen vindt je hieronder.
De knoop doorgehakt
Amper een maand later, in augustus 2015, gingen we alweer terug naar ons plekje, en alles werd concreter.
Anke tekende de eerste plannen uit. Bij het ontwerpen hielden we er rekening mee dat we niet alleen binnen, maar vooral ook veel buiten wilden leven.
Na het dromen roept de realiteit. Als Belg iets bouwen in Noorwegen is ook niet zo evident. Zouden al onze plannen wel haalbaar zijn? Daarom kwamen we in de herfstvakantie nog eens terug. Een laatste check met onze 3 kids. Is dit de plek waar we aan onze droom willen bouwen? Gelukkig was het antwoord volmondig ‘ja’!
Op 28 december 2015 hebben wij dan alles ondertekend. Yes we go for it!
En dan actie!
Vanaf dan ging alles heel snel. Midden februari 2016 werden de plannen goedgekeurd. In april stond onze hut beneden in het dal bij de huttenbouwer al klaar. Eens de sneeuw weg was, kon ze naar boven gebracht worden. Begin juli werd gestart met de graaf- en funderingswerken. In september stond de houtskeletstructuur er al. In november 2016 was alles wind- en sneeuwdicht.
Nieuwjaar 2017 hebben we gevierd met onze verfborstel in de hand. Daarna ging Geert nog een paar keer met onze schilder Wouter naar de hut, en werd alles afgewerkt.
Onze droom werd werkelijkheid
Weliswaar met vallen en opstaan. Noorwegen is enorm gereglementeerd. Bovendien houden de Noren graag vast aan hun gewoontes, waar wij ons dan niet altijd konden in vinden. Zo wilden we bijvoorbeeld zwarte ramen in onze hut, en dat vonden ze toch wel heel bizar. Uiteindelijk hebben we 60m³ bouwmaterialen en natuurlijk de volledige inrichting van de hut vanuit België ingevoerd: vloeren, metalen deuren, pompbak, verlichting, meubelen,… Oddvar -onze huttenbouwer- heeft er na bijna 2.000 mails heel wat grijs haar bijgekregen, maar is vooral ook zeer fier en blij met het eindresultaat.
Eind goed al goed! 25 februari 2017 –de eerste nacht slapen in onze eigen hut. Ons paraltje. Een droom. Eindelijk genieten! Hopelijk kunnen jullie hier ook tot rust komen… Hjemmebu!
Anke & Geert
Daan, Thijs en Tuur
